Wednesday, September 28, 2011

සඳ සාවි මා.....


පෝස්ට් එකක් ලියන්න හිතුවත් ලියන්නම කම්මැලි කමක් දැනෙනවා. මොනවම හරි ලියන්න ඕනි නිසාම අද මම හිතුවා මගේ බ්ලොග් එකට මම නම දාන්න හේතු උන සිංදුව ඔයාලත් එක්ක බෙදා ගන්න.
සඳ සාවී.
මෙය රන්වල කණ්ඩායමෙන් ඇසුන ගීයක්. බඹර කපන්න ගිය තම ස්වාමියාට උන විපත දරා ගන් බැරිවූ බිරිඳකගේ ශෝකාලාපයයි මෙයින් කියවෙන්නේ. බඹර ගලෙන් වැටුන තම සැමියා ගැන මල්ලිගෙන් ඇය විමසන ආකාරය වසන්තා මධුරංගනී සිය මධුර ස්වරයෙන් පවසන ආකාරය හද කම්පා කරවන සුළුයි නේද?

සඳ සාවී මා...
සඳ මඩලේ පාළුවේ මෙදා...
බඹර ගලින් රූටාලා..
සඳ නිවුනිද කියපන් මයෙ මලයා.....
සඳ නිවුනිද කියපන් මයෙ මලයා.....


දෙමස්සිනාලා....
මල් පැණි බීවා දෝ....
බඹර කපන්ටා..බඹර කපන්ටා..
බමන මතින් කරණම් ගැසුවාදෝ..
තනිවූයේ මාවයි මගෙ මලයා...
තනිවූයේ මාවයි මගෙ මලයා...


සිත පෑරීලා...
බඹරුන් ඇන්නා දෝ...
අම්මා පල්ලා...අම්මා පල්ලා...
තනිවූයේ මාවයි මගෙ මලයා...
තනිවූයේ මාවයි මගෙ මලයා...

Sunday, September 18, 2011

සමුගන්නම්......

ජීවිතේ දිගු ගමනේ....
මංසලක හමුවෙලා....
ඒ දෙඩූ මුදු වදන්...
අතීතෙට මුසු වෙලා...
එකම මග යන්න ආ
නමුත් යලිදු මා තනිවෙලා...
අවසරයි සමුගන්න....
ඔබ සිතින් වෙන් වෙලා......